جستجو
آزمون همبستگی پیرسون (pearson correlation)، آزمونی پارامتری است که رابطه آماری یا ارتباط بین دو متغیر پیوسته را اندازه گیری می کند. این روش به دلیل اینکه مبتنی بر روش کوواریانس است، به عنوان بهترین روش برای اندازه گیری ارتباط بین متغیرهای مورد علاقه شناخته می شود. اطلاعاتی در مورد بزرگی ارتباط یا همبستگی و همچنین جهت رابطه می دهد. زمانی این تکنیک استفاده می شود که داده ها مورد نظر نرمال باشند. قبل از انجام آزمون همبستگی پیرسون، می بایست نرمال بودن داده ها در نرم افزار SPSS با روش های کلموگروف اسمیرنوف، شاپیرو ویلک و نمودار Q-Q بررسی نمود.
استقلال متغیرها: متغیرها باید مستقل از یکدیگر باشند.
رابطه خطی: دو متغیر باید به صورت خطی با یکدیگر مرتبط باشند. این را می توان با یک نمودار پراکنده ارزیابی کرد: مقدار متغیرها را روی یک نمودار پراکندگی رسم کنید و بررسی کنید که آیا نمودار یک خط نسبتاً مستقیم دارد یا خیر.
همسانی: نمودار پراکنده باقیمانده باید تقریباً مستطیلی شکل باشد.
میزان مناسب آزمون: مقادیر ضرایب می تواند از ۱+ تا ۱- متغیر باشد که در آن ۱+ نشان دهنده رابطه مثبت کامل، -۱ نشان دهنده رابطه منفی کامل و ۰ نشان دهنده عدم وجود رابطه است.
عدد خالص: مستقل از واحد اندازه گیری است. به عنوان مثال، اگر واحد اندازه گیری یک متغیر بر حسب اینچ و متغیر دوم بر حسب پنج درصد باشد، حتی در آن صورت، مقدار ضریب همبستگی پیرسون تغییر نمی کند.
متقارن: همبستگی ضریب بین دو متغیر متقارن است. این بدان معنی است که بین X و Y یا Y و X، مقدار ضریب ثابت خواهد ماند.
پس از وارد کردن داده ها در نرم افزار SPSS، مسیر زیر را دنبال کنید:
Analyze > Correlate > Bivariate
پنجره Bivariate Correlations در آزمون همبستگی پیرسون باز می شود که در آن متغیرهایی را که در تجزیه و تحلیل استفاده می شود را مشخص می کنید. همه متغیرهای مجموعه داده شما در لیست سمت چپ ظاهر می شوند. برای انتخاب متغیرها برای تجزیه و تحلیل، متغیرهای موجود در لیست سمت چپ را انتخاب کنید و روی دکمه فلش آبی کلیک کنید تا آنها را به سمت راست در قسمت Variables منتقل کنید.
متغیرها: متغیرهایی که در آزمون همبستگی پیرسون دو متغیره استفاده می شوند. شما باید حداقل دو متغیر پیوسته را انتخاب کنید، اما ممکن است بیش از دو متغیر را انتخاب کنید. این آزمون ضرایب همبستگی را برای هر جفت متغیر در این لیست تولید می کند.
ضرایب همبستگی: انواع مختلفی از ضرایب همبستگی وجود دارد. به طور پیش فرض، پیرسون انتخاب شده است. با انتخاب پیرسون، آمار آزمون برای همبستگی پیرسون دو متغیره تولید می شود.
CTest of Significance: بسته به آزمون معناداری مورد نظر شما روی Two-tailed یا One-tailed کلیک کنید. SPSS به طور پیش فرض از یک تست دو طرفه استفاده می کند.
DFlag همبستگی های معنی دار: با علامت زدن این گزینه، ستاره های (**) در کنار همبستگی های آماری معنی دار در خروجی وجود دارد. به طور پیش فرض، SPSS اهمیت آماری را در سطوح آلفا = ۰.۰۵ و آلفا = ۰.۰۱ نشان می دهد، اما نه در سطح آلفا = ۰.۰۰۱ (که به عنوان آلفا = ۰.۰۱ در نظر گرفته می شود).
گزینه‌ها: با کلیک بر روی گزینه‌های آزمون همبستگی پیرسون، پنجره‌ای باز می‌شود که در آن می‌توانید مشخص کنید کدام آمار شامل (یعنی میانگین‌ها و انحرافات استاندارد، انحرافات متقابل محصول و کوواریانس‌ها) و نحوه پرداختن به مقادیر گمشده (یعنی حذف موارد به صورت زوجی یا حذف موارد به صورت فهرست) باشد. توجه داشته باشید که اگر شما فقط دو متغیر را وارد می‌کنید، تنظیمات جفتی/لیست بر محاسبات شما تأثیری نمی‌گذارد، اما اگر سه یا چند متغیر را در روش همبستگی وارد کنید، می‌تواند تفاوت بسیار زیادی در آزمون همبستگی پیرسون ایجاد کند.
در ادامه به بررسی نتایج حاصل از اجرای آزمون همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS پرداخته شده است:
کامل: اگر مقدار نزدیک به ۱ ± باشد، آنگاه گفته می شود که یک همبستگی کامل است: با افزایش یک متغیر، متغیر دیگر نیز تمایل به افزایش (در صورت مثبت) یا کاهش (اگر منفی) دارد.
درجه بالا: اگر مقدار ضریب بین ۰.۵۰ ± و ۱ ± باشد، گفته می شود که یک همبستگی قوی است.
درجه متوسط: اگر مقدار بین ۰.۳۰ ± و ۰.۴۹ ± باشد، گفته می شود که یک همبستگی متوسط است.
درجه پایین: زمانی که مقدار زیر + ۰.۲۹ باشد، گفته می شود که یک همبستگی کوچک است.
بدون همبستگی: زمانی که مقدار صفر باشد.
با سلام و احترام- از توضیحات مفید تارنمای شرکت استفاده بردم. ممنون و سپاس