فراقوم نگاری

فراقوم نگاری (Meta-ethnography) یک روش سنتز کیفی معتبر و کامل است که به محققان کمک می کند به بینش ها و نتایج جدیدی دست یابند. فرا قوم نگاری به عنوان یک روش سنتز تفسیری و استقرایی شناخته می شود. فرا قوم نگاری روشی برای ترکیب داده های حاصل از ارزیابی کیفی و تحقیق، به ویژه داده های قوم نگاری، با ترجمه مفاهیم و استعاره ها در میان مطالعات است. این روش بسیار شبیه تکنیک فراترکیب و تکنیک سنتزپژوهی است. در ادامه ویژگی های منحصربه فرد روش فراقوم نگاری مشخص شده است.

مفهوم فراقوم نگاری

مزایای بسیاری از متاآنالیزها و ترکیب مطالعات کمی حاصل می شود. به عنوان مثال، در بخش سلامت، متاآنالیزها می توانند بینشی در مورد شیوع برخی بیماری ها و همچنین اثربخشی مداخلات ارائه دهند. با این حال، مزایای دیگری از فراقوم نگاری به طور خاص و ترکیب مطالعات کیفی به طور کلی حاصل می شود. برای نشان دادن، در بخش سلامت، فرا قوم‌نگاری می‌تواند بینش بیشتری را در مورد این موضوع ایجاد کند

• چگونه افراد بیماری، وضعیت یا شرایطی را تجربه می کنند
• میزانی که مداخلات مختلف برای مراجعین امکان پذیر، مناسب و قابل قبول هستند
• چرا مداخلاتی که در ادبیات توصیه می شود ممکن است در عمل اعمال نشوند

فراقوم نگاری، اگر به طور مؤثر به کار رود، صرفاً یافته ها، نظریه ها و بینش آثار موجود را خلاصه نمی کند. در عوض، فرا قوم نگاری می تواند مفاهیم و استدلال هایی را آشکار کند که فراتر از مطالعات اولیه است.

یکی از مؤلفه‌های اصلی این نوع بررسی، بر سنتز تفسیرگرایانه و توسعه نظریه است. بنابراین، هدف هر فراقوم نگار/ها ایجاد فهم، بازنمایی و تفسیر مشتق شده در میان مطالعات، به منظور معنی بیشتر و ایجاد نوآوری در فهم است. این فرآیندها در نهایت امکان توسعه ایده‌ها یا ساختارهایی را فراهم می‌کنند که نماینده مجموعه داده «کل» هستند اما ممکن است در هیچ یک از مطالعات شامل مشاهده نشوند. بنابراین، فرا قوم نگاری برای آشکار کردن یافته های فراتر از معنای اصلی شناسایی شده در هر مطالعه طراحی شده است.

فرآیند فراقوم نگاری

بررسی فرا قوم نگاری شامل برخی از اصول کلیدی و فرآیندهای فراگیر است. این شامل شناسایی مطالعات کیفی اولیه با هدف انجام یک سنتز توسط. (۱) خواندن عمیق هر مطالعه، (۲) در نظر گرفتن اینکه چگونه یافته های مطالعات با یکدیگر مرتبط هستند یا با یکدیگر تناقض دارند، (۳) شناسایی چگونگی “ترجمه” مطالعات (اصطلاحی که برای توصیف شناسایی یافته های مشترک در مطالعات مختلف استفاده می شود. ) به یکدیگر و (۴) تفسیری از ترجمه ها ارائه دهد.

مراحل فراقوم نگاری

نوبلیت و هار (۱۹۸۸) پیشنهاد کردند که فراقوم نگاری باید شامل هفت مرحله اصلی باشد. با این وجود، نویسندگان تمایل دارند که این مراحل را به گونه‌ای متفاوت اعمال و تفسیر کنند. در ادامه این هفت مرحله نشان داده شده است. س در عمل، مراحل می توانند در زمان همپوشانی داشته باشند.

۱-مشخص کردن سوال پژوهش

یعنی تعیین یک سوال مهم که تحقیقات کیفی ممکن است به آن کمک کند – معمولاً در مورد تجربه افراد در یک شرایط خاص یا تصورات افراد نسبت به مداخله یا ابتکار عمل

۲-انتخاب مطالعات مرتبط

تصمیم بگیرید که آیا استراتژی جستجو جامع یا هدفمند خواهد بود
برخی از محققان جستجوهای جامع را ترجیح می دهند – که در آن تلاش می کنند تا همه مطالعات مرتبط را کشف کنند
برخی از محققین جستجوهای هدفمند را ترجیح می دهند – که در آن به جستجو ادامه می دهند تا زمانی که به نظر می رسد یافته ها و مضامین کلیدی را که اشباع نظری نامیده می شود، تمام کرده باشند.

۳-مطالعه دقیق و استخراج داده ها

فقط یک مطالعه دقیق می تواند بینش هایی را ایجاد کند که فراتر از مطالعات خاص باشد. در حین تکمیل فراقوم نگاری، یافته های کلیدی، نقل قول ها، مضامین، مفاهیم، استعاره ها و زمینه هر مطالعه را ثبت کنید. استخراج داده ها – مانند یافته های کلیدی، نقل قول ها، مضامین، مفاهیم و استعاره ها

به عنوان مثال، یک مطالعه ممکن است با استعاره “احساس رها شدن مانند جوجه اردک زشت” یا موضوع “پی بردن به شکنندگی حمایت” مطابقت داشته باشد.
شما ممکن است یک جدول یا ماتریس برای ثبت این اطلاعات بسازید. هر ردیف ممکن است با یک مفهوم، موضوع یا استعاره جداگانه مطابقت داشته باشد. هر ستون ممکن است با یک مطالعه مجزا مطابقت داشته باشد.

۴-تعیین ارتباطات مطالعات با یکدیگر

در فراقوم نگاری از جداول یا فرمت های دیگر برای روشن شدن چگونگی ارتباط مطالعات با یکدیگر استفاده کنید. مثلا مطالعات ممکن است در برخی از ویژگی‌ها شبیه به یکدیگر باشند – که رابطه متقابل نامیده می‌شود
مطالعات ممکن است در مورد برخی از ویژگی ها با یکدیگر در تضاد باشند – که رابطه ردی نامیده می شود. یا مطالعات ممکن است جنبه‌های متمایز یک ویژگی همپوشانی را بررسی کنند – آنچه را که سنتز خط استدلال نامیده می‌شود تسهیل می‌کند که در آن یک مطالعه استدلال ارائه شده توسط مطالعه دیگر را گسترش می‌دهد.

۵-ترجمه مطالعات (تفسیرسازی)

یعنی نویسندگان هر مطالعه از اصطلاحات متمایز برای ترسیم مفاهیم، مضامین، استعاره ها و توضیحات استفاده می کنند. با این حال، گاهی اوقات این مفاهیم، مضامین، استعاره ها و توضیحات، اگرچه ظاهراً متفاوت هستند، ممکن است با یکدیگر مرتبط باشند یا ممکن است با یکدیگر در تضاد باشند. در طول این مرحله، محقق تفاسیر جدیدی را برای توصیف این شباهت ها و تفاوت ها ایجاد می کند.

۶-ترکیب تفسیرها

این مرحله فراقوم نگاری مستلزم دو فعالیت مجزا است. اول، محققان می توانند تلاش کنند تا ترجمه ها یا تفسیرهایی را که در مرحله قبل ایجاد کرده اند، ترکیب کنند. یعنی می توانند ترجمه های مختلفی را که به هر ردیف اختصاص داده اند مقایسه و ادغام کنند.

دوم، آن‌ها می‌توانند کاری را انجام دهند که خط سنتز استدلال نامیده می‌شود – که در آن دنباله‌ای از استدلال‌ها را که از مطالعات جداگانه به دست می‌آیند، جذب می‌کنند تا یک گزارش منسجم، تازه یا توضیحی فراگیر از یک موضوع ایجاد کنند.

۷-ارائه گزارش نهایی

برای گزارش نتایج در فراقوم نگاری، محققان معمولاً از پروتکلی به نام eMERGe استفاده می‌کنند، به‌ویژه در بخش سلامت.