جستجو
کدگذاری در تحلیل کیفی فرآیند برچسب گذاری و سازماندهی داده های کیفی شما برای شناسایی موضوعات مختلف و روابط بین آنهاست. وقتی از کدنویسی موضوعی برای تجزیه و تحلیل بازخورد مشتری استفاده می‌کنید، می‌توانید یاد بگیرید که کدام مضامین در بازخورد بیشترین فراوانی را دارند. کدگذاری در تحلیل مضمون به روش براون و کلارک و اترید و استرلینگ انجام می شود. کدگذاری در تکنیک های کیفی مختلف مانند روش داده بنیاد، روش فراترکیب، روش قوم نگاری، روش فراقوم نگاری و دیگر روش های کیفی انجام می شود.
هنگام کدگذاری در تحلیل کیفی بازخورد فرد، برچسب‌هایی را به کلمات یا عباراتی اختصاص می‌دهید که مضامین مهم (و تکرارشونده) را در هر پاسخ نشان می‌دهند. این برچسب ها می توانند کلمات، عبارات یا اعداد باشند. توصیه می کنیم از کلمات یا عبارات کوتاه استفاده کنید، زیرا به خاطر سپردن، مرور و سازماندهی آنها آسان تر است. کدگذاری تحقیقات کیفی برای یافتن مضامین و مفاهیم مشترک بخشی از تحلیل مضمون است. تحلیل مضمون با تجزیه و تحلیل ساختار کلمه و جمله، مضامین را از متن استخراج می کند.
روش‌های مختلفی برای انجام کد گذاری وجود دارد، اما رایج‌ترین شکل از یک فرآیند شش مرحله‌ای پیروی می‌کند: آشنایی، کدگذاری، تولید مضامین، بررسی مضامین، تعریف و نام‌گذاری مضامین و نوشتن.
در ادامه بر روی کدگذاری در تحلیل کیفی دستی تمرکز می شود. محققان مختلف فرآیندهای متفاوتی دارند، اما کدگذاری دستی معمولاً چیزی شبیه به این است:
۱-انتخاب کنید که آیا از کدگذاری قیاسی یا استقرایی استفاده خواهید کرد.
۲-داده های خود را بخوانید تا متوجه شوید که چگونه به نظر می رسد. اولین مجموعه کدهای خود را اختصاص دهید.
۳-داده های خود را خط به خط مرور کنید تا تا حد امکان کدنویسی کنید. کدهای شما باید در این مرحله جزئیات بیشتری پیدا کنند.
۴-کدهای خود را دسته بندی کنید و بفهمید که چگونه در چارچوب کدنویسی شما قرار می گیرند.
۵-مشخص کنید که کدام موضوعات بیشتر مطرح می شوند – و بر اساس آنها عمل کنید.
قبل از شروع کدگذاری در تحلیل کیفی، باید تصمیم بگیرید که از کدام کدها استفاده کنید.
کدگذاری قیاسی چیست؟
کدگذاری قیاسی در کدگذاری در تحلیل کیفی به این معنی است که شما با مجموعه ای از کدهای از پیش تعریف شده شروع می کنید، سپس آن کدها را به داده های کیفی جدید اختصاص می دهید. این کدها ممکن است از تحقیقات قبلی آمده باشند، یا ممکن است از قبل بدانید که به تجزیه و تحلیل چه موضوعاتی علاقه دارید. به کدگذاری قیاسی، کدگذاری مفهوم محور نیز گفته می شود.
برای مثال، فرض کنید در حال انجام یک نظرسنجی در مورد تجربه مشتری هستید. شما می خواهید مشکلات ناشی از زمان انتظار طولانی تماس را درک کنید، بنابراین قبل از شروع به بررسی داده ها، “زمان انتظار” را یکی از کدهای خود انتخاب می کنید.
رویکرد قیاسی در کدگذاری در تحلیل کیفی می تواند در زمان صرفه جویی کند و به تضمین کدگذاری مناطق مورد علاقه شما کمک کند. اما شما همچنین باید مراقب تعصب باشید. هنگامی که با کدهای از پیش تعریف شده شروع می کنید، نسبت به اینکه پاسخ ها چه خواهند بود، تعصب دارید. مطمئن شوید که موضوعات مهم دیگر را با تمرکز بیش از حد بر اثبات فرضیه خود از دست ندهید.
کدگذاری استقرایی در کدگذاری در تحلیل کیفی که به آن کدگذاری باز نیز می گویند، از ابتدا شروع می شود و بر اساس خود داده های کیفی کدهایی ایجاد می کند. شما یک کتاب کد مجموعه ندارید؛ همه کدها مستقیماً از پاسخ های نظرسنجی ناشی می شوند.
در اینجا نحوه عملکرد کدگذاری استقرایی آمده است:
مجموعه داده های کیفی خود را به نمونه های کوچکتر تقسیم کنید.
نمونه ای از داده ها را بخوانید.
کدهایی ایجاد کنید که نمونه را پوشش دهد.
نمونه را دوباره بخوانید و کدها را اعمال کنید.
با استفاده از کدهایی که برای نمونه اول ایجاد کرده اید، نمونه جدیدی از داده ها را بخوانید.
توجه داشته باشید که کجا کدها مطابقت ندارند یا کجا به کدهای اضافی نیاز دارید.
کدهای جدید را بر اساس نمونه دوم ایجاد کنید.
به عقب برگردید و همه پاسخ ها را دوباره کدگذاری کنید.
از مرحله ۵ تکرار کنید تا زمانی که همه داده های خود را کدگذاری کنید.
اگر کد جدیدی اضافه می‌کنید، کد موجود را به دو قسمت تقسیم می‌کنید، یا توضیح یک کد را تغییر می‌دهید، مطمئن شوید که این تغییر چگونه بر کدگذاری همه پاسخ‌ها تأثیر می‌گذارد. در غیر این صورت، پاسخ‌های یکسان در نقاط مختلف نظرسنجی ممکن است به کدهای متفاوتی ختم شود.
کار زیاد به نظر می رسد، درست است؟ کدگذاری استقرایی یک فرآیند تکراری است، به این معنی که نسبت به کدگذاری قیاسی بیشتر طول می کشد و دقیق تر است. اما همچنین به شما یک نگاه کامل تر و بی طرفانه به موضوعات در سراسر داده های شما می دهد.
هنگامی که در کدگذاری در تحلیل کیفی کدهای خود را ایجاد کردید، باید آنها را در یک قاب کدگذاری قرار دهید. چارچوب کدگذاری ساختار سازمانی مضامین تحقیق شما را نشان می دهد. دو نوع قاب کدگذاری وجود دارد: مسطح و سلسله مراتبی
یک قاب کدگذاری مسطح در کدگذاری در تحلیل کیفی، همان سطح از ویژگی و اهمیت را به هر کد اختصاص می دهد. اگرچه ممکن است این روش ساده‌تر و سریع‌تر برای کدنویسی دستی به نظر برسد، سازماندهی و پیمایش مضامین و مفاهیم با ایجاد کدهای بیشتر و بیشتر می‌تواند دشوار باشد. همچنین تشخیص اینکه کدام موضوعات مهم‌تر هستند را دشوار می‌کند، که می‌تواند تصمیم‌گیری را آهسته کند.
فریم های سلسله مراتبی در کدگذاری در تحلیل کیفی به شما کمک می کنند تا کدها را بر اساس نحوه ارتباط آنها با یکدیگر سازماندهی کنید. به عنوان مثال، می توانید کدها را بر اساس احساسات مشتریان خود در مورد موضوع خاصی سازماندهی کنید:
در این مثال:
کد سطح بالا موضوع را توصیف می کند (خدمات مشتری)
کد سطح میانی مثبت یا منفی بودن احساسات را مشخص می کند
سطح سوم ویژگی یا موضوع خاص مرتبط با موضوع را شرح می دهد
قالب بندی سلسله مراتبی از یک قاب کد بزرگتر پشتیبانی می کند و به شما امکان می دهد کدها را بر اساس ساختار سازمانی سازماندهی کنید. همچنین اجازه می دهد تا سطوح مختلفی از جزئیات در کدنویسی شما وجود داشته باشد.
فریم های کد شما در در کدگذاری در تحلیل کیفیسلسله مراتبی یا مسطح هستند، فریم های کد شما باید انعطاف پذیر باشند. تجزیه و تحلیل دستی داده های نظرسنجی زمان و تلاش زیادی را می طلبد. مطمئن شوید که می توانید از نتایج خود در زمینه های مختلف استفاده کنید.
برای مثال، اگر نظرسنجی شما از مشتریان در مورد خدمات مشتری سؤال می‌کند، ممکن است فقط از کدهایی استفاده کنید که پاسخ‌های مربوط به خدمات مشتری را دریافت می‌کنند. سپس متوجه می شوید که همان پاسخ های نظرسنجی نظرات زیادی در مورد محصولات شرکت شما دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آنچه مردم در مورد محصولات شما می گویند، ممکن است مجبور شوید همه پاسخ ها را از ابتدا کدنویسی کنید! یک قاب کدنویسی انعطاف‌پذیر موضوعات و بینش‌های مختلفی را پوشش می‌دهد که به شما امکان می‌دهد بعداً از نتایج دوباره استفاده کنید.
