هم افزایی نظری

هم افزایی نظری (Theoretical Contribution)، فرآیندی است مبتنی بر توسعه و پیشرفت تئوری در نظریه موجود با برخی منطق ها و واقعیت ها است. این پژوهش با مرور روایی ادبیات، بر برخی پرسش‌های مربوط به مشارکت نظری و پاسخ‌های آن‌ها متمرکز شده است. هم افزایی نظری مفهوم جدیدی در علوم مدیریت نیست. زیرا رشته علم مدیریت با روانشناسی، جامعه شناسی، اقتصاد، علوم سیاسی و بسیاری از رشته های دیگر مرتبط است.

بنابراین، این پدیده چند رشته ای است که اهمیت نظریه و سهم آن را افزایش می دهد. با این حال، در عین حال، هم افزایی نظری کار چندان آسانی نیست زیرا به تلاش بیش از حد نیاز دارد. علاوه بر این، هیچ اقدام خاصی برای رسیدن به نظریه وجود ندارد. خیر، هیچ دستورالعمل مناسبی برای توسعه نظری به یک محقق ارائه شده است. بنابراین، فقدان دانش و تخصص برای توسعه تئوری، محدودیت های اصلی در مشارکت نظری است.

ضرورت استفاده از هم افزایی نظری

یکی از بزرگترین نقاط ضعف در تحقیقات کیفی و کمی که به راحتی قابل بهبود است، هم افزایی نظری بیشتر در مطالعات تجربی است. تنظیم یک مطالعه به گونه ای که کمکی نظری به ادبیات موجود داشته باشد، سنگ بنای تحقیقات تجربی است. این برای کاهش اهمیت رویه‌ها، اندازه‌گیری و تجزیه و تحلیل خوب نیست. با این حال، اگر سهم نظری یک مطالعه از قبل به خوبی ثابت نشده باشد، کیفیت مراحل بعدی بی‌ربط است.

به عنوان مثال در یک تحلیل کیفی به روش فراترکیب، مشخص شود که یک موضوع چرا با این تکنیک می تواند به هدف برسد و چرا این موضوع با بررسی اسناد بار علمی دارد. در یک تحلیل آینده پژوهی، سازگاری سناریو شبیه به روند هم افزایی است. ترکیب مقوله ها در تحلیل متوازن تأثیر متقابل باید منطقی باشد که بتواند بار علمی آینده پژوهی را نشان دهد.

مفهوم هم افزایی

هم افزایی یا کانتریبوشن (Contribution)، افزودن به دانش یا درک ما از موضوع مورد علاقه در جامعه دانشگاهی است. در یک مفهوم کلی، تحقیق در مورد درک چگونگی کارکرد جهان است. محققان از حوزه‌ها و زیرشاخه‌های مختلف بر درک نحوه عملکرد بخش کوچکی از جهان تمرکز می‌کنند.
از این رو، محققان به دانش ما در مورد پدیده های مرتبط می افزایند. هدف تحقیقات علمی کشف دانش جدید و به عبارتی دیگر هم افزایی نظری است. با شناسایی یک کمبود یا شکاف در دانش ما (دانش آرشیو شده در ادبیات علمی)، هم بر نیاز به کشف دانش و هم بر سهمی که قصد دارید در مقاله خود داشته باشید تأکید می کنید.
اگر به این موضوع  به صورت هم افزایی نظری به طور موثر پرداخته نشود، مقاله بدون توجه به کیفیت روش شناختی مطالعه ای که گزارش می شود ضعیف خواهد بود. محققان اغلب زمان بسیار کمی را صرف توسعه هم افزایی نظری مطالعات خود می کنند، در حالی که تاکید زیادی بر گزارش یافته های مهم و شاخص های برازش مدل دارند.

مولفه های هم افزایی نظری

پاسخ به سوالات اساسی، ریشه خلاقیت و توسعه نظریه جدید و هم افزایی نظری است. سه مقوله ۱-چه و چگونه، ۲-چرا و ۳-چه زمانی، چه کسی و کجا در بیان تئوری هم افزایی نظری را مشخص می کند:

چه و چگونه (What and How)

در اصل، می توان به سادگی با افزودن یا کم کردن عوامل (Whats) از یک مدل موجود، هم افزایی نظری مهمی داشت، اما این فرآیند به ندرت نظر بازبینان را راضی می کند. یک راه برای نشان دادن ارزش یک تغییر پیشنهادی در فهرستی از عوامل، شناسایی این است که چگونه این تغییر بر روابط پذیرفته شده بین متغیرها (Hows) تأثیر می گذارد. همانطور که فهرستی از متغیرها یک نظریه را تشکیل نمی دهد، افزودن یک متغیر جدید به فهرست موجود نیز نباید به عنوان یک هم‌افزایی نظری اشتباه گرفته شود.
روابط حوزه تئوری هستند. بنابراین، بینش‌های نظری و هم‌افزایی نظری از نشان دادن اینکه چگونه افزودن یک متغیر جدید به طور قابل‌توجهی درک ما از پدیده‌ها را با سازماندهی مجدد نقشه‌های علّی خود تغییر می‌دهد، به دست می‌آید.

چرا (Why)

این احتمالاً پربارترین و در عین حال دشوارترین راه هم افزایی نظری است. این شامل شناسایی میانجی‌ها و تعدیل‌کننده‌ها می‌شود که می‌توانند نه تنها مکانیسم تأثیر، بلکه شرایط مرزی را نیز توضیح دهند. چرا توضیح می دهد، استدلال ارائه می دهد.
استفاده از یک نظریه در هم افزایی نظری برای توضیح روابط بین متغیرها در جایی که هیچ تحقیق تجربی وجود نداشته است، به عنوان مثال استفاده از دیدگاه مبتنی بر دانش برای توضیح اینکه چگونه رهبری کارآفرینی بر فرآیندهای مدیریت دانش تأثیر می گذارد.

چه کسی، چه زمانی، کجا (Who, When, Where)

به طور کلی، اشاره به محدودیت‌ها در مفاهیم فعلی دامنه کاربرد یک نظریه کافی و ایجاد هم افزایی نظری نیست. به عنوان مثال عدم به کارگیری یک عامل خاص در یک زمینه/محیط کافی نیست، نظریه پردازان باید بدانند چرا این ناهنجاری وجود دارد، تا بتوانند نحوه و چگونگی را در مدل برای تطبیق با این اطلاعات جدید تجدید نظر کنند.

رسیدن به هم افزایی نظری

در طول این مقاله به سؤالات مختلفی در مورد هم افزایی نظری پرداخته شده است که راهنمای جامعی را برای محققان فراهم می کند تا در حین توسعه و مشارکت  تئوری در نظر بگیرند. اگر بتوان مشخص کرد که یک تحقیق علمی، چه دانش جدیدی اضافه می کند، یعنی تحقیق هم‌افزایی نظری دارد. این دستورالعمل ها همچنین باعث کاهش سوء تفاهم در مورد سهم نظریه پردازی می شود. اجرای این مطالعه در طول توسعه نظریه یا مشارکت، بهره وری و شانس انتشار مقالات نظری در مجلات مرتبط با نظریه را افزایش می دهد.

منبع

www.jstor.org

برای یادگیری انجام هم‌افزایی نظری بر روی لینک زیر کلیک نمایید.

آموزش هم افزایی نظری