How does corporate social responsibility affect financial
performance, financial stability, and financial inclusion in the
?banking sector
چکیده
در این مطالعه تأثیر مسئولیت اجتماعی شرکت (CSR) بر عملکرد مالی ، شمول مالی و ثبات مالی بخش بانکداری ، با تمرکز بر داده های سالانه ۲۰ بانک تجاری پاکستان برای دوره ۲۰۰۷-۲۰۱۷ بررسی می شود. نتایج نشان می دهد که CSR ، و همچنین سن و اندازه بانک ، تأثیر مثبتی بر هر سه فاکتور دارد. با این حال ، سطح بالای اهرم موجب کاهش شمول مالی و ثبات مالی می شود ، در حالی که شمول مالی ارتباط منفی با ملموس بودن دارایی ها دارد.
واژه های کلیدی: مسئولیت اجتماعی شرکت ، عملکرد مالی ، شمول مالی ، ثبات مالی
برای دانلود مقاله بر روی لینک زیر کلیک کنید.
مسئولیت اجتماعی شرکت (CSR) یک تصمیم استراتژیک است که از طریق آن سازمان هایی که متعهد به ایفای مسئولیت اجتماعی خود هستند می توانند، با هدف تأثیرگذاری مثبت بر افراد خارج از سازمان، به حل مسائل زیست محیطی و اجتماعی کمک کنند (نس ، ۱۹۹۲). سازمان های تجاری اهمیت عملکرد مالی و همچنین غیر مالی (به عنوان مثال عملکرد اجتماعی شرکت ها) را بر نتیجه کلی فعالیت های خود تأیید می کنند (آکسیک و گال، ۲۰۱۱). در حالی که امور مالی سنتی بر نظریه کسب حداکثر سود شرکت تمرکز دارد ، رویکرد CSR مفهومی مدرن و ذینفع محور از سازمانها را معرفی می کند (پالترینیری و همکاران ، ۲۰۲۰).
دیدگاه سنتی این شرکت خاطر نشان می کند که مسئولیت اصلی آن، حداکثر رساندن ثروت سهامداران می باشد و فعالیت های CSR به عهده سازمان های تجاری نیست، بلکه برعهده جامعه و افراد قرار دارد (فریدمن، ۱۹۷۰). هرگونه فعالیتی که به سودآوری شرکت کمک نمی کند، باید حذف شود. از سوی دیگر، کارول (۱۹۷۹) استدلال می کند که مسئولیت هر سازمانی، صرفاً تأمین انتظارات اقتصادی نیست بلکه شرکت در فعالیت های بشردوستانه و اخلاقی است، زیرا این کسب و کارها بخشی از جامعه هستند. مارگولیس و همکاران (۲۰۰۹) اظهار نمودند که CSR با افزایش قدرت مالی شرکت ها، یک مزیت رقابتی به دست می آورد، این بدان معناست که CSR تأثیر مثبتی بر عملکرد مالی (FP) دارد که مربوط به نظریه سهامداران است (فریمن، ۱۹۸۴). هامان و همکاران (۲۰۰۹)، در توضیح نظریه ذینفعان اظهار داشتند که موفقیت یک شرکت به روابط مدیریت آن با کلیه سهامداران بستگی دارد. بنلملی (۲۰۱۹) اشاره کرد که شرکت های دارای CSR بالا با ارائه سود سهام بیشتر به سهامداران، مسائل نمایندگی را مدیریت می کنند. ویبیسونو(۲۰۰۷) پیشنهاد می کند که CSR باید به عنوان یک ابزار سرمایه گذاری تلقی شود، نه به عنوان یک هزینه. از این رو انتظار می رود که سازمان های تجاری هزینه بیشتری را صرف فعالیت های CSR کنند. با این حال، برخلاف کشورهای پیشرفته، کشورهای در حال ظهوری از قبیل پاکستان از اقدامات CSR عقب مانده اند.
در اقتصادهای پیشرفته، شرکت ها بسیار درگیر فعالیت هایی هستند که نه تنها به اقتصاد، بلکه به آموزش، محل کار و ایجاد روابط با مشتری کمک می کنند. شرکت ها اطلاعات CSR را به منظور بدست آوردن بازده مالی و غیرمالی گزارش می کنند. بازدهی مالی می تواند به دلیل تبلیغ دهان به دهان مثبت درباره سازمان، در FP بهتر، ثبات مالی (FS)، شمول مالی (FI) و دسترسی بهتر به منابع مالی منعکس شود. در پاکستان، اکثر شرکت ها هیچ سیاست نوشته شده ای درباره CSR ندارند، اما برخی از شرکت ها، به ویژه شرکت های چند ملیتی، درگیر اقدامات CSR هستند و این امر را در گزارش های سالانه خود افشا می کنند. فقط چند مطالعه در پاکستان به بررسی رابطه بین CSR و FP پرداخته اند (به عنوان مثال، باق و همکاران، ۲۰۱۷؛ اقبال و همکاران، ۲۰۱۲؛ مالک و ندیم، ۲۰۱۴). با این حال، به نظر نمی رسد که در کشورهای در حال توسعه از قبیل پاکستان، تأثیر سرمایه گذاری CSR تأثیر مشخصی بر عملکرد داشته باشد.
شمول مالی، یکی دیگر از اهداف مهم سازمان های بخش مالی محسوب می شود. تحقیقات در مورد FI هنوز در مرحله نوظهور قرار دارد. راداتز (۲۰۰۶) دریافت که FI کمک می کند تا شکاف بین فقیر و غنی کاهش یابد و به ثبات اجتماعی کمک می کند. بک و همکارانش (۲۰۰۷) اشاره کردند که کاربران با کمک FI، می توانند به خدمات مالی بیشتری دسترسی پیدا کنند. هان و ملکی (۲۰۱۳) اضافه می کنند که FI راهی برای FS فراهم می کند، زیرا پیش بینی می شود تعداد بیشتر سپرده های بانکی باعث افزایش ثبات در بخش بانکی شود. از این رو، FI به افزایش رشد اقتصادی و کاهش فقر کمک می کند.
این مطالعه تأثیرات CSR را بر FP ، FI و FS در بخش بانکداری پاکستان طی ۱۰ سال بررسی می کند. یافته های ما نشان از وجود رابطه مثبت و معنادار بین CSR و FP بانک ها دارد که نشان می دهد فعالیت های CSR درک مثبتی در ذهن مشتریان بالقوه ایجاد می کند که به جذب آنها کمک می کند و در نهایت منجر به افزایش FP بانک ها می شود. این نتایج نشان می دهد بانک هایی که بیشتر در فعالیت های CSR هزینه می کنند با مشتریان خود ارتباط قوی برقرار می کنند که به کاهش ریسک مالی آنها کمک می کند و FS آنها را افزایش می دهد. علاوه بر این ، نتایج نشان می دهد که رابطه مثبتی بین طرح های FI و CSR وجود دارد ، و حاکی از این است که افزایش سرمایه گذاری بانک ها در طرح های CSR ، موجب رشد FI از نظر تعداد شعب و دستگاه های خودپرداز می شود. به عبارت دیگر ، برای دسترسی بهتر و ارائه خدمات بیشتر به مشتریان ، بانک ها باید شبکه های بزرگی از شعب و دستگاه های خودپرداز ایجاد کنند.
این مطالعه نشان می دهد که بانک ها برای بهبود سودآوری و عملکرد بازار باید بر فعالیت های CSR تأکید کنند. بانک مرکزی و دیگر نهادهای نظارتی باید آنها را در این مسیر تشویق کنند. سرمایه گذاران باید قبل از سرمایه گذاری در سهام ، گزارش های CSR را بررسی کنند تا از توسعه جامعه اطمینان حاصل کنند و همچنین سود بالاتری کسب کنند. دولت باید بانک ها را تشویق کند که برای دستیابی به سطوح بالاتر FI ، به ویژه در جوامع محروم ، به فعالیت های CSR بپردازند. قانون گذران باید ثبات بانک ها را به طور منظم کنترل کنند و فعالیت های CSR را با ارائه انواع مختلف پاداش و صلاحیت ها به بانک های دارای مسئولیت اجتماعی تشویق کنند.