قوم نگاری (Ethnography )، روشی کیفی برای جمع آوری داده ها است که اغلب در علوم اجتماعی و رفتاری مورد استفاده قرار می گیرد. داده ها از طریق مشاهدات و مصاحبه جمع آوری می شوند، که سپس برای نتیجه گیری در مورد نحوه عملکرد جوامع و افراد استفاده می شود. قوم نگاران به جای تلاش برای دستکاری آن در آزمایشگاه، زندگی را همانطور که اتفاق می افتد مشاهده می کنند. به دلیل غیرقابل پیش‌بینی بودن زندگی، مردم‌نگاران اغلب به چالش کشیدن پروژه‌های خود در پروتکلی برای بررسی هیئت مدیره پی می‌برند. با این وجود، هیئت برای تایید آن نیاز به توضیح خوبی در مورد یک مطالعه دارد. کمک به هیئت مدیره برای درک پارامترهای مطالعه، موقعیت‌هایی که در آن با شرکت‌کنندگان تماس گرفته می‌شود و در آن شرکت خواهند کرد، و خطرات موجود به آنها اجازه می‌دهد مطالعاتی را که در آن انعطاف‌پذیری لازم است تأیید کنند.
قوم‌نگاری ابزاری است که فرهنگ یک گروه را به صورت مکتوب و مصور بازنمایی می‌کند. بنابراین بسته به اینکه به عنوان یک مورد قابل شمارش یا اسم از آن یاد شود این عبارت معنای متفاوتی خواهد یافت. نتیجه یک مطالعه میدانی یا گزارش یک مورد نمایانگر دانش و نظام معنایی در زندگی یک گروه فرهنگی است.
بخش‌های زیر موقعیت‌های معمولی را در یک مطالعه قوم‌نگاری تعمیم می‌دهند. با این حال، هر مطالعه ممکن است دقیقاً با این مدل ها مطابقت نداشته باشد. مصاحبه ها و مشاهدات روش های رایج برای جمع آوری داده ها در یک مطالعه قوم نگاری هستند.
در زمینه قابلیت استفاده، طراحی کاربر محور و طراحی خدمات، قوم نگاری برای حمایت از درک عمیق طراح از مشکل طراحی از جمله دامنه مربوطه، مخاطب(ها)، فرآیندها، اهداف و زمینه(های) استفاده استفاده می شود.
هدف یک مطالعه قوم نگاری در یک پروژه قابلیت استفاده این است که یک مشکل طراحی (و همه مسائل مرتبط با آن) را لایه لایه بررسی کند. امید است که با دستیابی به این امر، یک طراح قادر به درک واقعی مشکل و در نتیجه طراحی راه حل به مراتب بهتر باشد.
قوم نگاران اغلب یک سال یا بیشتر در میان یک گروه/جامعه زندگی می کنند تا درباره آنها بیاموزند. این رویکرد کاملاً غوطه‌ورانه و طولانی‌مدت «زندگی و کار» به قوم‌نگاری در زمینه قابلیت استفاده محبوبیت نشان نداده است.
بخشی از دلیل ممکن است شامل هزینه باشد، اما همچنین این مورد است که انسان شناسان و متخصصان قابلیت استفاده به چیزهای مختلفی علاقه مند هستند. قوم شناسان از قوم نگاری در تلاش برای درک کامل هر چه بیشتر درباره کل جامعه استفاده می کنند. متخصصان قابلیت استفاده معمولاً فقط علاقه مند به یادگیری اطلاعاتی هستند که از استدلال آنها در مورد یک مشکل طراحی خاص پشتیبانی می کند.
قوم نگاری در مراحل اولیه یک پروژه طراحی کاربر محور بیشترین کاربرد را دارد. این به این دلیل است که قوم نگاری بر توسعه درک مسئله طراحی تمرکز دارد. بنابراین، انجام مطالعات قوم نگاری در ابتدای پروژه به منظور حمایت از تصمیمات طراحی آینده (که بعداً در فرآیند طراحی کاربر محور اتفاق خواهد افتاد) منطقی تر است.
ویژگی بافت گرایی(محیط گرایی ) : قوم نگاران معتقدند که رفتار هر فرد تحت تاثیر بافتی است که در آن قرار دارد. از این رو نتایج حاصله از تحقیق قوم نگاری تنها در محیط مورد مطالعه خود قابل تفسیر است. در تحقیق قوم نگاری، معمولا هدف پژوهشگر شناخت عمیق بافت پدیده یا سیستم مورد نظر است. بنابراین تعمیم نتایج، مورد نظر پژوهشگر نمی باشد.
ماهیت کیفی- پدیدار شناختی: برای درک کامل رفتار فرد باید احساسات و افکار درباره این رفتار ویژه شناخته شود. زیرا جنبه واحدی از رفتار می‌تواند معانی مختلفی داشته باشد. پژوهشگران قوم نگار نه تنها به توصیف رفتار می‌پردازند بلکه سعی در تفسیر این رفتار از دیدگاه افراد تحت مطالعه دارند. از این رو انتخاب یک چارچوب مشخص برای تفسیر، کد گذاری ومقوله بندی کردن رفتارها ضروری است.
استفاده از روش شرکت کننده-مشاهده گر: در تحقیق قوم نگاری، جمع آوری داده‌ها شامل مشاهده آنچه رخ می‌دهد در شرایط طبیعی تحت مطالعه است. یک مشاهده گر قوم نگار باید بافتی را که افراد در آن زندگی کرده، فکر می‌کنند و عکس العمل نشان می‌دهند درک کرده، حوادث مربوط را تصویر نموده وبه تفسیر آنها بپردازد.
دیدگاه کل گرا: در این نوع تحقیقات، مشاهده گر بر کل بافت مورد مطالعه تاکید دارد. پژوهشگر به کل زمینه و بافت موضوع توجه دارد. به جای توجه به موارد کوچک، به عبارت دیگر عناصری که به نحوی با پدیده مورد مطالعه رابطه دارند از جنبه‌های مختلف بررسی می‌شود. دیدگاه کل گرا درباره مطالعه رفتار فردی، امکان می‌دهد تا ارتباطات اجتماعی وبعد زمانی ومکانی وامثال آن درباره فرد بصورت یک کل مورد نظر قرار گیرد.
یکی از مزایای اصلی مرتبط با تحقیقات قوم نگاری این است که قوم نگاری می تواند به شناسایی و تحلیل مسائل غیرمنتظره کمک کند. هنگام انجام انواع دیگر مطالعات، که مبتنی بر مشاهده یا تعامل درجا نیستند، می توان به راحتی مسائل غیرمنتظره را از دست داد. این ممکن است به این دلیل اتفاق بیفتد که سوالی پرسیده نمی شود یا پاسخ دهندگان از ذکر چیزی غافل می شوند. حضور در محل یک محقق قوم نگاری به کاهش این خطر کمک می کند زیرا این مسائل مستقیماً برای محقق آشکار شود.
مزیت اصلی دیگر قوم نگاری به طور کلی توانایی آن در ارائه بازنمایی دقیق و صادقانه از رفتارها و نگرش های کاربران در نظر گرفته می شود. به دلیل ماهیت ذهنی آن، یک مطالعه قوم نگاری (با یک محقق ماهر) می تواند در کشف و تجزیه و تحلیل نگرش ها و احساسات کاربر مرتبط بسیار مفید باشد.
یکی از اصلی ترین انتقاداتی که به مطالعات قوم نگاری وارد می شود، مدت زمانی است که برای انجام آنها صرف می شود. همانطور که در بالا مورد بحث قرار گرفت، مطالعات قوم نگاری همیشه به یک دوره زمانی طولانی نیاز ندارد، اما با این وجود این توجه معتبر است. به دلیل خروجی غنی‌تر، یک مطالعه قوم‌نگاری نسبت به بسیاری از روش‌های دیگر، تولید و تجزیه و تحلیل داده‌های آن بیشتر طول می‌کشد.
در طول مطالعات قوم نگاری قبلی، ما دریافتیم که ممکن است افراد در طول یک مطالعه کوتاه به طور طبیعی عمل نکنند. مطالعات طولانی‌تر معمولاً با این کار مقابله می‌کنند، زیرا آزمودنی‌ها به محقق اعتماد می‌کنند و/یا از هر گونه ادعایی خسته می‌شود.
به عنوان مثال: در طول هفته اول مطالعه قوم نگاری در سیستم پردازش خسارت بیمه، همه افراد مشاهده شد که دقیق ترین تفسیر را از رویه های صحیح دنبال می کنند. با این حال، با گذشت زمان، به طور فزاینده‌ای آشکار شد که تقریباً همه کارمندان «محل کار» و «محل‌های کوتاه» داشتند که به طور آزادانه برای تسریع کارها استفاده می‌شدند. این رفتارها در کمک به طراحی مجدد جریان فرآیند بسیار آموزنده بود. اگر محقق به اندازه کافی در محل نمی ماند تا این موارد را مشاهده کند، ممکن است ثبت نشده باشند.
برای آموزش بیشتر در زمینه قوم‌نگاری بر روی لینک زیر کلیک نمایید.
